آرتروز کمر و ستون فقرات یا اسپوندیلوز (Spondylosis)

آرتریت یک اصطلاح برای بیش از 100 بیماری است که باعث ایجاد مفاصل دردناک می‌شود و در مورد اسپوندیلوز، ستون فقرات مملو از مفاصل است که می‌تواند تحت تأثیر قرار گیرد.

استخوان‌های یک مفصل باید به آرامی بر روی هم بلغزند. غضروف مفصلی که انتهای استخوان‌ها را در یک مفصل می‌پوشاند، امکان لغزش صاف را فراهم می‌کند و از تماس دردناک و آسیب رسان استخوان با استخوان جلوگیری می‌کند. آرتروز مفاصل تجزیه تدریجی این غضروف است که به آن آرتریت ساییدگی نیز گفته می‌شود، زیرا به طور طبیعی در طول عمر حرکات مفصلی اتفاق می‌افتد.

ستون فقرات شامل ستونی است که از 33 استخوان به نام مهره تشکیل شده است. بالشتک‌هایی که دیسک نامیده می‌شوند بین اکثر مهره‌ها قرار گرفته‌اند که از ستون فقرات محافظت کرده و آن را انعطاف پذیر می‌کنند. در این ستون مهره ها نخاع نهفته است. مهره‌ها با مفاصلی که قربانی اسپوندیلوز می‌شوند، به هم متصل هستند.

اسپوندیلوز شایع است اما معمولاً در بسیاری از کسانی که آن را تجربه می‌کنند، دردناک نیست. اگرچه ممکن است برای برخی دردناک باشد. اکثر بیماران مبتلا به آرتروز نخاعی نیازی به جراحی ندارند. با این حال، این یک بیماری دژنراتیو است که ممکن است با افزایش سن فرد بدتر شده و می‌تواند بر هر ناحیه‌ای از ستون فقرات تأثیر بگذارد، از جمله:

• گردن
• قفسه سینه بالایی، وسط و پشت
• کمر
• لومبوساکرال (استخوان خاجی)

اسپوندیلوز و تشکیل خار استخوانی

دیسک‌های بین مهره‌ای همچون بالشتک بین استخوان بوده و با احتباس آب به عنوان یک ضربه‌گیر عمل می‌کنند. با افزایش سن، دیسک‌ها شروع به خشک شدن کرده و در نتیجه می‌توانند قابلیت جذب شوک خود را از دست بدهند و بار بیشتری را به مهره‌ها منتقل کنند. گاهی اوقات منجر به تشکیل خار استخوان می‌شوند. درواقع بدن با ایجاد خار استخوان در جهت تثبیت ستون فقرات به استرس پاسخ می‌دهد.

علائم

در حالی که اسپوندیلوز می‌تواند مفاصل را در هر نقطه از ستون فقرات تحت تاثیر قرار دهد، بیشتر در گردن و کمر رخ می‌دهد. گردن حساس است زیرا وزن سر را در طیف وسیعی از حرکات تحمل می‌کند. بیش از 85 درصد از افراد بالای 60 سال مبتلا به اسپوندیلوز گردن هستند.

کمر در معرض خطر است زیرا بیشتر وزن بدن و تنش‌های ساختاری مرتبط را مدیریت و توزیع می‌کند. بیش از 80 درصد افراد بالای 40 سال ممکن است دچار اسپوندیلوز کمری شوند. اگرچه اکثریت بدون علائم هستند و هیچ دردی احساس نمی‌کنند.

علائم رایج می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• سفتی: به ویژه پس از دوره‌های بی‌تحرکی یا استراحت مانند زمان پس از بیدار شدن از خواب
• پارستزی: یا احساسات غیرطبیعی که ممکن است ایجاد شود مانند بی‌حسی یا سوزن سوزن شدن اندام
• محدودیت حرکتی در مفاصل آسیب دیده
• درد: می‌تواند ناشی از برآمدگی یا فتق دیسک باشد که عصب نخاعی را درگیر کرده یا به آن فشار وارد می‌آورد. اعصاب فشرده در گردن می‌توانند باعث انتشار گردن درد به سمت شانه، بازو و دست شوند. به طور مشابه اگر کمر تحت تأثیر قرار گیرد، بیمار ممکن است درد باسن و سیاتیک را تجربه کند.

عوامل ایجاد اسپوندیلوز

در حالی که اسپوندیلوز اغلب با افزایش سن همراه است، برخی زمینه‌های ژنتیکی و آسیب‌ها ممکن است خطر ابتلا به آرتروز نخاعی را در فرد افزایش دهد. گذشته از سایش و پارگی معمولی و محرک‌های خودایمنی خاص، در بسیاری از موارد علت اسپوندیلوز ناشناخته باقی می‌ماند.

عوامل خطر مشترک عبارتند از:

• سن
• داشتن اضافه وزن یا چاقی
• سبک زندگی بی تحرک با ورزش کم یا بدون ورزش
• سیگار کشیدن
• داشتن شرایط خاصی مانند دیابت، نقرس، پسوریازیس، سل، سندرم روده تحریک پذیر و بیماری لایم
• فعالیت‌های زیاد و آسیب‌های شغلی مکرر

تشخیص

بهترین روش برای تایید تشخیص آرتروز، اشعه ایکس است. پزشک معاینه فیزیکی انجام می‌دهد تا ببیند آیا فرد دارای درد، حساسیت، از دست دادن حرکت در ناحیه گردن یا کمر است و یا علائم احتمالی درگیری عصبی مانند ضعف، تغییرات رفلکس یا از دست دادن حس است.

پزشک ممکن است آزمایشات خاصی را برای کمک به تشخیص آرتروز ستون فقرات تجویز کند. این آزمایشات عبارتند از:

• اشعه ایکس برای بررسی آسیب استخوان، خار استخوانی و از بین رفتن غضروف یا دیسک. با این حال، اشعه ایکس قادر به نشان دادن آسیب اولیه به غضروف نیست.
• آزمایش خون برای بررسی وجود سایر بیماری‌ها
• تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) برای نشان دادن آسیب احتمالی به دیسک‌ها یا تنگ شدن مناطقی که عصب‌های نخاعی خارج می‌شوند.

درمان غیر جراحی اسپوندیلوز

اکثر افراد مبتلا به آرتروز نخاعی نیازی به جراحی ندارند. بسیاری از درمان‌های رایج غیر جراحی در زیر نشان داده شده است:

• طب سوزنی: یک درمان رایج است که برای کاهش درد کمر و گردن استفاده می‌شود. سوزن‌های ریز، تقریباً به اندازه موی انسان، در نقاط خاصی از بدن وارد می‌شوند. برای افزایش اثر درمان، هر سوزن ممکن است پیچ خورده، برقی شود یا گرم شود. اعتقاد بر این است که طب سوزنی (تا حدی) با تحریک بدن به تولید مواد شیمیایی که به کاهش درد کمک می‌کند، عمل می‌کند.
• استراحت در تختخواب: موارد شدید اسپوندیلوز ممکن است به استراحت در تخت بیش از 1-3 روز نیاز نداشته باشد. از استراحت طولانی مدت در تختخواب خودداری می‌شود، چراکه بیمار را در معرض خطر ترومبوز ورید عمقی(DVT) و لخته شدن خون در پاها قرار می‌دهد.
• استفاده از بریس: بستن موقت بریس به مدت 1 هفته ممکن است به تسکین علائم کمک کند اما استفاده طولانی مدت توصیه نمی‌شود. بریس‌هایی که به صورت طولانی مدت استفاده می‌شوند، عضلات ستون فقرات را ضعیف می‌کنند و در صورت عدم استفاده مداوم، می‌توانند درد را افزایش دهند.
• کایروپراکتیک: پزشکان متخصص کایروپراکتیس معتقدند که یک سیستم عصبی سالم مترادف با بدن سالم است. سابلوکساسیون یا ناهماهنگی مهره‌ها ممکن است سیستم عصبی را مختل کرده و منجر به اختلالی شود که باعث درد کمر و گردن می‌شود. پزشکان کایروپراکتیک دارو تجویز نمی‌کنند و از جراحی استفاده نمی‌کنند. تمرین آن‌ها شامل یخ یا گرما، سونوگرافی، ماساژ، اصلاح شیوه زندگی و تنظیم ستون فقرات است که به آن‌ها دستکاری ستون فقرات نیز گفته می‌شود.
• اصلاح سبک زندگی: کاهش وزن و حفظ وزن سالم، خوردن غذاهای مغذی، ورزش منظم و عدم استعمال دخانیات، عادات سالم مهمی هستند که به عملکرد ستون فقرات در هر سنی کمک می‌کند.
• شل کننده‌های عضلانی: داروهای شل کننده عضلات به تسکین اسپاسم و درد عضلات کمک می‌کند.
• NSAID ها: داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) التهاب را که اغلب باعث تشدید درد می‌شود، تسکین می‌دهد. بسیاری ازNSAID ها بدون نسخه و سایر داروها تنها با نسخه پزشک در دسترس هستند. داروهای بدون نسخه را بدون اجازه پزشک بهمراه داروهای با نسخه مصرف نکنید. انجام این کار ممکن است عوارض جدی و نامطلوبی ایجاد کند.
• فیزیوتراپی: ترکیبی از درمان‌های غیر فعال با ورزش درمانی است. روش‌های درمان غیرفعال شامل گرما یا یخ، سونوگرافی و تحریک الکتریکی برای کاهش اسپاسم و درد عضلات است. تمرینات درمانی به بیمار می‌آموزد که چگونه انعطاف پذیری و دامنه حرکتی را در حین ایجاد قدرت افزایش دهد. بیماران نباید از فیزیوتراپی بترسند. حتی بیمارانی که با درد و مشکلات زیادی در حرکت روبرو هستند، متوجه شده‌اند که تمرینات ایزومتریک مفید است.
• تزریقات نخاعی: انواع زیادی از تزریقات نخاعی از جمله تزریق استروئید اپیدورال و تزریق مفصل وجود دارد. این تزریق‌ها از داروهای بی حسی موضعی و داروهای استروئیدی برای کاهش التهاب بافت‌های عصبی و در نتیجه اغلب به کاهش درد کمک می‌کند.

• درباره آرتروز و دیسک کمر بیشتر بدانید
  تاریخ انتشار : 1400-05-05تاریخ بروز رسانی : 1402-04-21


• علل و درمان آرتروز پیشرفته و شدید کمر و ستون فقرات بدون جراحی
  تاریخ انتشار : 1401-02-24تاریخ بروز رسانی : 1402-05-01