درمان التهاب مفصل ساکروایلیاک با تزریق در مفصل ساکروایلیاک

ساکروایلئیت التهاب یک یا هر دو مفصل ساکروایلیاک شما است. این دو مفصل در جایی قرار دارند که ساکروم (آخرین بخش مثلثی شکل ستون فقرات) با ایلیوم (بخشی از لگن) برخورد می‌کند. ساکروایلئیت منبع شایع کمردرد یا درد در باسن یا ران است. اغلب تشخیص آن دشوار است، زیرا بسیاری از بیماری‌های دیگر باعث ایجاد درد در همان مکان‌ها می‌شوند. پزشکان به طور قطع نمی‌دانند چند نفر با ساکروایلئیت زندگی می‌کنند. با این حال، تخمین زده شده است که بین 10 تا 25 درصد از افرادی که کمردرد را گزارش می‌کنند، ممکن است ساکروایلئیت داشته باشند.

علت التهاب مفصل ساکروایلیاک

التهاب مفصل ساکروایلیاک بیشتر علائم ساکروایلیاک را ایجاد می‌کند. بسیاری از شرایط پزشکی باعث التهاب در مفصل ساکروایلیاک می‌شوند، از جمله:

• استئوآرتریت:

این نوع آرتریت ساییدگی می‌تواند در مفاصل ساکروایلیاک رخ دهد و در نتیجه تجزیه رباط‌ها ایجاد شود.

• اسپوندیلیت آنکیلوزان:

این یک نوع آرتریت التهابی مفاصل ستون فقرات است. ساکروایلئیت اغلب یکی از علائم اولیه اسپوندیلیت آنکیلوزان است.

• آرتریت پسوریاتیک:

این بیماری التهابی باعث درد و تورم مفاصل و همچنین پسوریازیس (لکه‌های پوسته پوسته روی پوست) می‌شود. آرتریت پسوریاتیک می‌تواند باعث التهاب مفاصل ستون فقرات از جمله مفاصل ساکروایلیاک شود.

سایر علل ساکروایلئیت عبارتند از:

• تروما:

سقوط، تصادف با وسیله نقلیه موتوری یا آسیب‌های دیگر به مفصل ساکروایلیاک یا رباط‌های حمایت‌کننده مفصل ساکروایلیاک می‌تواند علائم ایجاد کند.

• بارداری:

هورمون‌های تولید شده در دوران بارداری می‌توانند عضلات و رباط‌های لگن را شل کرده و باعث چرخش مفصل ساکروایلیاک شوند. وزن بارداری همچنین می‌تواند به مفصل ساکروایلیاک فشار وارد کند و منجر به ساییدگی مفصل شود.

• ساکروایلئیت پیوژنیک:

این یک عفونت نادر مفصل ساکروایلیاک است که توسط باکتری استافیلوکوکوس اورئوس ایجاد می‌شود.

علائم التهاب مفصل ساکروایلیاک

علائم شایع ساکروایلئیت شامل دردهایی است که:

• در قسمت تحتانی کمر، باسن، لگن یا ران رخ می‌دهد
• پس از نشستن یا ایستادن طولانی مدت یا بلند شدن از صندلی بدتر می‌شود
• پس از چرخش باسن بدتر می‌شود
• احساس تیز یا ضربه، کسل‌کننده و دردناک می‌کند

تشخیص التهاب مفصل ساکروایلیاک

پزشک از شما در مورد سابقه پزشکی شما، از جمله هر گونه اختلال یا شرایط التهابی قبلی سوال خواهد کرد. سایر آزمایشات تشخیصی عبارتند از:

• معاینه فیزیکی و تست‌های حرکتی:

در طول معاینه فیزیکی، ستون فقرات از نظر تراز و چرخش مناسب بررسی می‌شود. در طول تست‌های مختلف حرکت فیزیکی، از شما خواسته می‌شود در جهات خاصی حرکت کنید. در برخی از این آزمایش‌ها، پزشک به مفصل ساکروایلیاک، ستون فقرات، لگن یا ساق پای شما فشار وارد می‌کند. هر چه تعداد آزمایش‌هایی که مثبت می‌شوند بیشتر باشد (باعث درد شود)، احتمال ابتلا به ساکروایلئیت بیشتر می‌شود.

• تست خون:

تست خون به دنبال علائم التهاب است.

• آزمایش‌های تصویربرداری:

در صورتی که پزشک مشکوک به جراحت به‌عنوان منبع درد یا بررسی تغییرات در مفصل ساکروایلیاک باشد، ممکن است عکس‌برداری با اشعه ایکس، سی‌تی اسکن و یا اسکن MRI تجویز شود.

• تزریق استروئید:

تزریق استروئید به مفصل ساکروایلیاک هم یک آزمایش تشخیصی - در صورت تسکین درد - و هم یک درمان است. این روش با استفاده از اشعه ایکس برای هدایت سوزن نخاعی به محل مناسب برای تزریق انجام می‌شود.

عوارض التهاب مفصل ساکروایلیاک

ساکروایلئیت در صورت عدم درمان باعث از دست دادن تحرک در برخی افراد می‌شود. درد درمان نشده همچنین می‌تواند خواب شما را مختل کند و منجر به شرایط روانی مانند افسردگی شود . ساکروایلئیت همراه با اسپوندیلیت آنکیلوزان می‌تواند در طول زمان پیشرفت کند. با گذشت زمان، این نوع آرتریت باعث می‌شود مهره‌ها (استخوان‌ها) در ستون فقرات به هم جوش بخورند و سفت شوند.

درمان التهاب مفصل ساکروایلیاک با تزریق در مفصل ساکروایلیاک

تزریق در محل مفصل ساکروایلیاک یک راهکار موثر برای درمان التهاب آن به شمار می‌رود. معمولا از کورتیکواستروئیدها برای کاهش درد و التهاب مفاصل استفاده می‌کنند و آن را مستقیما در محل مفصل‌هایی که دچار التهاب شده است، تزریق می‌کنند. البته متاسفانه این روش در بسیاری از بیماران باعث تسکین طولانی مدت درد نمی‌شود و فقط تاثیر موقتی و کوتاه‌مدت دارد. علاوه بر آن از این داروها فقط باید به مقدار محدودی استفاده کرد، زیرا به طور کلی مصرف استروئیدها می‌تواند باعث ضعیف شدن بافت‌هایی از قبیل غضروف‌ها، استخوان‌ها، تاندون‌ها و رباط‌ها شود.

نوع دیگری از تزریق که امروزه برای درمان التهاب مفاصل مورد استفاده قرار می‌گیرد، تزریق ترمیمی نام دارد. در این روش تلاش می‌شود تا با تزریق داروهایی، واکنش‌های ترمیمی خود بدن را تحریک کنند.

• پرولوتراپی:

در روش پرولوتراپی از یک ماده تکثیر شونده به نام محلول دکستروز (آب قند) استفاده می‌شود و آن را مستقیما در محل اتصال رباط یا تاندون به استخوان تزریق می‌کند. این کار باعث شروع فرآیند التهاب می‌شود. در واقع با این کار، همان فرآیندی که بدن انسان به طور طبیعی در زمان بروز یک التهاب در پیش می‌گیرد، القا شده و سیستم ترمیمی طبیعی بدن تحریک می‌گردد. التهاب موضعی که به این ترتیب به وجود می‌آید، باعث افزایش خون‌رسانی و تأمین عناصر غذایی بیشتری برای نواحی آسیب‌دیده می‌شود و در نتیجه، بافت‌های آسیب‌دیده می‌توانند خود را بهتر ترمیم کرده و رشد رباط‌ها و تاندون‌های جدید در این ناحیه آغاز می‌شود.

• پلاسمای غنی از پلاکت (PRP):

پلاسمای غنی از پلاکت نیز یکی از روش‌هایی است که در آن با تزریق یک دارو، فرایند طبیعی ترمیم بدن تحریک می‌شود. در واقع در این روش نیز همانند روش پرولوتراپی که از تزریق دکستروز استفاده می‌شد، از تزریق پلاسمای غنی از پلاکت برای فریب دادن بدن و وادار کردن آن به ترمیم آسیب‌های عضلانی اسکلتی استفاده می‌‌شود. این عمل می‌تواند باعث کاهش درد و بهبود عملکرد مفصل شود. عوامل رشدی که در پلاکت‌های موجود در پلاسمای غنی از پلاکت وجود دارند، می‌توانند روند ترمیم بافت‌ها به وسیله خود بدن را سرعت ببخشند.

---

آدرس مطب : اصفهان ، خیابان حکیم نظامی ، خیابان شریعتی غربی ، نبش کوچه 16 ، جنب مسجد امام حسن عسکری ، طبقه اول
تلفن : 91011414 - 031

---

نظرات کاربران درباره این مطلب :گودرزی [ 1402-05-17 ]
با عرض سلام و خسته نباشید. دکتر من برای التهاب مفصل ساکروایلیاک از تزریق پی آر پی استفاده کردم ولی جواب دهی خوبی نداشت. شما چه راهی پیشنهاد می کنید؟

نام و فامیل :
تلفن :
ایمیل :
متن پیـام :